Eigenlijk kan je Club Brugge geen club noemen, voor mij is het echt een bloeiend bedrijf. Tijdens mijn stage kreeg ik dan ook onmiddellijk veel verschillende verantwoordelijkheden. Training geven aan de allerjongste voetballertjes, het begeleiden van beginnende lopers tijdens sessies Start to Run, maar ook assisteren bij de verkoop van tickets en het organiseren van evenementen. De opleiding Sport en bewegen heeft me echt goed voorbereid om deze taken tot een goed einde te brengen! Na mijn stage kon ik trouwens meteen full-time aan de slag bij Club Brugge.

Ik beleefde een leuke tijd tijdens de opleiding Journalistiek van Howest. De relatief kleine klasjes zorgen ervoor dat je makkelijk je medestudenten leert kennen. Hét grote pluspunt bij Howest is de bereikbaarheid van je docenten. Ze zijn er echt voor jou. Toen ik in het tweede jaar wegens een medische ingreep meerdere weken afwezig was, gaf mijn docent me zelfs enkele bijlessen. Hoewel ik heel sociaal ben, leerde ik bij Howest over de drempel te stappen om mensen aan te spreken wanneer ik het wil. Bij deze opleiding leer je niet enkel in boeken, je stapt de wereld in en oefent in de praktijk. Tijdens je stage begint dan het echte werk. Na de opleiding ben je klaar voor het werkveld of je kunt verder studeren.

Wist je dat ...

Gretel is afgestudeerd in 2017.
KV Kortrijk-watcher voor Het Nieuwsblad en intussen nog bezig met een Master.

Waarom koos ik om een master te doen na bachelor energiemanagement?

Ik was al iets ouder (27 jaar) toen ik de studie van energiemanagement bachelor startte. Ervoor werkte ik voor een internationaal bedrijf in de IT afdeling. Ik las steeds meer en meer over de staat van onze planeet en wenste me dieper te verdiepen in de materie “energie” om op korte termijn een invloed te kunnen hebben op de wereld. Een beetje “be the change you want to see in the world”. Na het succesvol afwerken van de bachelor voelde ik me steeds meer gemotiveerd en liet de externe situatie (financiën, familie en tijd) het toe om nog verder te studeren. De keuze viel op hernieuwbare energie omdat dat in lijn viel van de bachelor, mijn voorkeur en interesse en ten laatste de ethiek.  

Wat waren mijn bevindingen?

Ik heb gekozen voor de EUREC EMRE (European Master in Renewable Energy). Daar zijn er verschillende specialisaties waarvan één het beste paste bij mij. Positief was ook dat ik een bijkomende internationale ervaring zou krijgen.

Nu het bijna voorbij is, kan ik overtuigend zeggen dat het zeker een goede keuze was. Ik heb gewoond en gestudeerd in 2 landen (Duitsland en Spanje). Daarbij heb een prachtig netwerk van internationale en gelijkgestemde mensen kunnen opbouwen. Bijkomend heb ik 2 talen extra onder knie. De specialisatie in grid integration lag volledig in de lijn van mijn interesse en kennis, die ik heb opgedaan tijdens de bachelor. Mijn specifiek traject was tijdens het eerste semester het zogezegde “core semester”. Deze opleiding heb ik gevolgd aan de Universiteit van Oldenburg, Duitsland. Daarna trok ik naar de Universiteit van Zaragoza, Spanje voor de specialisatie in “grid integration”. En dan finaal loop ik nog een stage in het Reiner Lemoine onderzoeksinstituut in Berlijn.

Welke zaken heb ik specifiek bijgeleerd?

Naast talen, culturen, mensen, city trips en landen heb ik het me het meest verdiept in de wereld van de off grid systemen. Er zijn nog steeds een miljard mensen die geen toegang hebben tot elektriciteit en daarvan leven meer dan 70% in rurale omgeving. Off grid systemen zoals een micro grid bieden hiervoor een perfecte oplossing.

Welke job wil ik later uitvoeren?

Ik hoop met dit master diploma, een job te vinden in de lijn van mijn verwachtingen. Waarom niet hier in de Howest? (Koen lacht) Of misschien voor een start up in de off grid systemen of energie efficiëntie welke diensten of producten verkoopt over de hele wereld en iemand zoekt die techniek en mensen samen brengt?
 

Vlak na mijn afstuderen besloot ik samen met een medestudent meteen een bedrijf op te richten. Als student waren we toch al gewend aan een leven zonder veel inkomen, we konden dan maar beter nog even doorzetten. Van in het begin hebben we het groots en internationaal aangepakt en onze ambities zijn niet min: we willen een nieuwe standaard introduceren. Dat wil zeggen dat over vijf, maximaal tien jaar, onze producten in huishoudens van Malawi tot New York zouden moeten liggen. Vandaar onze naam ook: Allocacoc geeft letterlijk een twist aan één van de bekendste merken ter wereld: Coca Cola, maar dan achterstevoren. Het is typisch voor wat wij doen: bestaande producten met een twist lanceren. Ons eerste product was de PowerCube, een modulaire stroomoplossing. Een innovatieve stekkerdoos eigenlijk. 

De enige manier om een nieuwe standaard te worden, is door meerwaarde te bieden tegenover wat er momenteel al op de markt is. Een doordacht ontwerp én niet duurder zijn dan huidige oplossingen zijn onze twee belangrijkste eisen. Daarom verkopen we liever een product honderd keer met slechts 1 euro winst, dan één product met honderd euro winst. 

Momenteel woon ik in Shanghai, waar we pas ons derde kantoor geopend hebben, dichtbij de assemblagelijn die we zelf opgericht hebben. We begonnen met zeven werknemers aan die lijn, nu geven we werk aan 150 lokale mensen. Verder hebben we nog kantoren in Nederland, in de VS en zijn we bezig er één te openen in Tokio. Als je internationaal handel wil drijven, is het belangrijk dat je je klanten in hun eigen tijdzone onmiddellijk kunt bedienen. 

De kern van ons bedrijf moet wel ontwerp blijven. Daarom geven we jonge ontwerpers de kans om hun product via ons op de markt te brengen. Dat is goed voor die ontwerpers en ook goed voor ons, want hoe het groter het gamma dat we kunnen aanbieden, hoe sterker we onze stempel op de markt kunnen drukken.

We zijn goed bezig, want er zijn nu al een tiental bedrijven die onze producten namaken (lacht). Dat is een grote eer, nagemaakt worden, en het heeft geen zin daar tegen te vechten. Als je een goed product hebt, hoef je er niet bang voor te zijn, integendeel: dit is enkel een bewijs dat je écht een nieuwe standaard introduceert.

Wist je dat ...

Arthur is 29 jaar en oprichter van Allocacoc, met een kantoor en fabriek in Shanghai. Hij studeerde af in 2007 en brengt nu het gamma PowerCube, een compacte 4-tot 5-stekkerdoos wereldwijd op de markt.

Na mijn studies Economie-Talen in het secundair onderwijs, volgde ik een specialisatiejaar Ruimtelijke Vormgeving. Na schooltijd hield ik me creatief bezig: reparaties, basic uitvindingen, ...
Voor elk probleem vond ik een oplossing. Maar ik wilde de meest juiste en doordachte oplossing leren vinden. Iets voor de hand liggend is soms niet genoeg.

Dit is exact wat ik leerde in Industrieel Productontwerpen. Ik ontdekte nieuwe elementen van ontwerpen zoals ecologie, doelgroep, omgeving, efficiëntie, ...
Gefascineerd verdiepte ik me in boeken, websites, noem maar op.

In het eerste jaar staat tekenwerk centraler dan de oplossing. Je komt ook in contact met materiaalsoorten om toe te passen in de opdrachten die volgen.
Maar wat mij echt boeide aan deze studie? Elke opdracht is een nieuwe uitdaging en als je deze tot een goed einde brengt, maakt het je sterker voor later!

Wist je dat ...

Eckhart haalde met zijn projectteam Futurized de finale van de Vlajo ondernemerschapswedstrijd 2015.

Veel pas afgestudeerde productontwerpers beginnen als technisch tekenaar, maar ik wilde absoluut iets maken dat meteen voor de markt bestemd was. Bij mijn sollicitatie heb ik de lat hoog gelegd en Novy is een Belgisch topmerk dat hoog op mijn lijstje stond. 

Bij Novy moet een ontwerp er meteen pal op zitten. Veel tijd om dingen uit te proberen is er niet en voor een pas afgestudeerde is die druk best hoog. Bovendien zat het bedrijf op een kantelmoment toen ik er begon: er werd toen hard gewerkt om een nieuwe stijl te ontwikkelen die voor een lange tijd nog uitgebreid zou kunnen worden naar nieuwe producten. Het nieuwe ontwerp moest echt heel innovatief zijn. Dat ik de opdracht kreeg om deze nieuwe stijl uit te werken was erg spannend, maar dankzij de opleiding, waar we geleerden omgaan met stress en deadlines, heb ik me toch niet laten overdonderen. Ik was vooral blij dat ik niet de jonge gast was die alleen maar een klein detail mocht uitwerken. 

Ik heb anderhalf jaar gewerkt aan het productierijp maken van de nieuwe dampkap. In de opleiding hebben we uiteraard nooit zo’n groot product gemaakt, dus het was bizar om ineens over zo’n heel grote puzzel van wel honderd onderdelen te moeten denken. 

We studeren af als een Zwitsers mes, we kunnen van alles, maar misschien niet even goed als een goeie schroevendraaier. Bij Novy heb ik in korte tijd heel veel heel specifieke kennis opgedaan, kennis die altijd van pas zal komen, wat de toekomst mij ook brengt.

Pas anderhalf jaar aan de slag bij een gerenommeerd bedrijf en al meteen een eigen product op de markt. Mijn vroegere docenten vragen zich af wat de volgende stap is. Dit nieuw ontwerp is vooral visueel innovatief, technisch zijn er nog veel mogelijkheden. Het kan altijd nog stiller, zuiniger en efficiënter. Ik kan wel duizend manieren bedenken waarop ik het nog beter zou kunnen maken. Daarom bestaan er ook generaties van producten, om telkens verder te streven naar een verbeterde versie (te kunnen presenteren). De initiatiefase ben ik door, ik ken de flow, ik ken mijn plaats, het lijkt alsof ik nu pas echt kan beginnen.

Wist je dat ...

Kevin is 27 jaar en R&D engineer bij Novy. Hij studeerde af in 2013. De dampkap ‘Mood’, zijn eerste ontwerp, komt in het najaar van 2015 op de markt.

Ik ben al mijn hele leven bezig rond gezondheid en hoe deze te optimaliseren.

Toen ik in het begin van het 6^de middelbaar het welgekende boekje met alle studierichtingen kreeg, sprong Toegepaste Gezondheidswetenschappen er dan ook meteen voor mij uit. Tijdens de openlesdag en het infomoment kreeg ik een nog beter beeld van de opleiding en schreef ik mij meteen in.

Nu in mijn 2^de jaar merk ik dat ik al veel meer kennis heb over gezondheid. Doordat coaching één van de centrale pijlers is, zijn mijn communicatieskills er ook op vooruit gegaan. De goede begeleiding van de lectoren is ook absoluut een meerwaarde. TGW is zeker top voor mijn professionele en persoonlijke ontwikkeling.

Ik heb lang getwijfeld om journalistiek te studeren, omdat ik te horen kreeg dat je onmogelijk werk kunt vinden met een bachelordiploma journalistiek en wie dan toch werk vindt, zou er amper geld aan verdienen. Intussen werk ik voor Het Nieuwsblad, De Standaard Regio, Krant van West-Vlaanderen én kreeg ik al heel wat andere werkaanbiedingen. Wie wil werken en de juiste journalistieke ingesteldheid heeft, kan dus wel degelijk een job bemachtigen en krijgt loon naar werken.
Eén gouden tip daarbij: ga zo snel mogelijk freelancen. Een lokale krant, een muziekblog, een sportwebsite, ... Maakt niet uit, maar grijp alle kansen en doe ervaring op.
Zo maak je al eens een persconferentie mee en leg je belangrijke contacten die later goed van pas zullen komen. Ik won destijds de Maes Music Reporter-wedstrijd en bracht verslag uit vanop de festivals.

Toen Het Nieuwsblad mij een job aanbood, kreeg ik dan ook de kans om de nationale pagina’s te vullen met nieuws vanop de festivals. Rock Werchter, Tomorrowland, Pukkelpop, ...
Ik heb al verschillende memorabele festivalzomers achter de rug en kan oprecht zeggen: ik hou van mijn job!
Ik heb zelden een vrij weekend of een vrije avond, maar werken als journalist is zo boeiend en afwisselend, dat ik me niet meer kan inbeelden om nine-to-five op kantoor te zitten.

Nu aan de slag bij ...

Het Nieuwsblad & De Standaard regio (Mediahuis) als journalist

Wat ik fantastisch vind aan studeren aan Howest, is alle praktijkervaring die je opdoet tijdens de drie jaar opleiding, zowel op vrijwillige basis als binnen het curriculum. Eén van die ervaringen, die ik persoonlijk het leukste vond, was het Europaproject.  We trokken met de klas vier dagen naar het Europees Parlement in Straatsburg en voor ieder medium was er een opdracht voorzien: voor print een artikel dat gepubliceerd werd in de Krant van West-Vlaanderen, voor radio een reportage en voor televisie een reportage die uitgezonden werd op Focus-WTV. Op twee van de vier reportages ging een debat met Europarlementsleden vooraf.  Samen met een medestudent mocht ik die debatten leiden. Een debat leiden, in een professionele televisiestudio, live-on-tape opgenomen, en dat allemaal als tweedejaars mogen meemaken, daar kan een journalistiekstudent alleen maar van dromen.