Geen enkele werkdag is dezelfde bij Surfer’s Paradise; mijn job is dan ook zeer gevarieerd. Ik geef surfles aan verschillende doelgroepen, maak sportprogramma’s op maat en werk mee aan de promotie en adminsitratie van de organisatie. De skills ondernemer, trainer en coach, die ik tijdens mijn opleiding Sport en bewegen heb ontwikkeld, kan ik iedere dag toepassen. Als student Sport en bewegen word je er al van het eerste jaar meteen ‘ingesmeten’ en leer je om te preseteren buiten je comfortzone. Dankzij mijn opleiding en een succesvolle stage heb ik mijn droomjob te pakken!

Ik ben al mijn hele leven bezig rond gezondheid en hoe deze te optimaliseren.

Toen ik in het begin van het 6^de middelbaar het welgekende boekje met alle studierichtingen kreeg, sprong Toegepaste Gezondheidswetenschappen er dan ook meteen voor mij uit. Tijdens de openlesdag en het infomoment kreeg ik een nog beter beeld van de opleiding en schreef ik mij meteen in.

Nu in mijn 2^de jaar merk ik dat ik al veel meer kennis heb over gezondheid. Doordat coaching één van de centrale pijlers is, zijn mijn communicatieskills er ook op vooruit gegaan. De goede begeleiding van de lectoren is ook absoluut een meerwaarde. TGW is zeker top voor mijn professionele en persoonlijke ontwikkeling.

Vlak na mijn afstuderen besloot ik samen met een medestudent meteen een bedrijf op te richten. Als student waren we toch al gewend aan een leven zonder veel inkomen, we konden dan maar beter nog even doorzetten. Van in het begin hebben we het groots en internationaal aangepakt en onze ambities zijn niet min: we willen een nieuwe standaard introduceren. Dat wil zeggen dat over vijf, maximaal tien jaar, onze producten in huishoudens van Malawi tot New York zouden moeten liggen. Vandaar onze naam ook: Allocacoc geeft letterlijk een twist aan één van de bekendste merken ter wereld: Coca Cola, maar dan achterstevoren. Het is typisch voor wat wij doen: bestaande producten met een twist lanceren. Ons eerste product was de PowerCube, een modulaire stroomoplossing. Een innovatieve stekkerdoos eigenlijk. 

De enige manier om een nieuwe standaard te worden, is door meerwaarde te bieden tegenover wat er momenteel al op de markt is. Een doordacht ontwerp én niet duurder zijn dan huidige oplossingen zijn onze twee belangrijkste eisen. Daarom verkopen we liever een product honderd keer met slechts 1 euro winst, dan één product met honderd euro winst. 

Momenteel woon ik in Shanghai, waar we pas ons derde kantoor geopend hebben, dichtbij de assemblagelijn die we zelf opgericht hebben. We begonnen met zeven werknemers aan die lijn, nu geven we werk aan 150 lokale mensen. Verder hebben we nog kantoren in Nederland, in de VS en zijn we bezig er één te openen in Tokio. Als je internationaal handel wil drijven, is het belangrijk dat je je klanten in hun eigen tijdzone onmiddellijk kunt bedienen. 

De kern van ons bedrijf moet wel ontwerp blijven. Daarom geven we jonge ontwerpers de kans om hun product via ons op de markt te brengen. Dat is goed voor die ontwerpers en ook goed voor ons, want hoe het groter het gamma dat we kunnen aanbieden, hoe sterker we onze stempel op de markt kunnen drukken.

We zijn goed bezig, want er zijn nu al een tiental bedrijven die onze producten namaken (lacht). Dat is een grote eer, nagemaakt worden, en het heeft geen zin daar tegen te vechten. Als je een goed product hebt, hoef je er niet bang voor te zijn, integendeel: dit is enkel een bewijs dat je écht een nieuwe standaard introduceert.

Wist je dat ...

Arthur is 29 jaar en oprichter van Allocacoc, met een kantoor en fabriek in Shanghai. Hij studeerde af in 2007 en brengt nu het gamma PowerCube, een compacte 4-tot 5-stekkerdoos wereldwijd op de markt.

Eigenlijk kan je Club Brugge geen club noemen, voor mij is het echt een bloeiend bedrijf. Tijdens mijn stage kreeg ik dan ook onmiddellijk veel verschillende verantwoordelijkheden. Training geven aan de allerjongste voetballertjes, het begeleiden van beginnende lopers tijdens sessies Start to Run, maar ook assisteren bij de verkoop van tickets en het organiseren van evenementen. De opleiding Sport en bewegen heeft me echt goed voorbereid om deze taken tot een goed einde te brengen! Na mijn stage kon ik trouwens meteen full-time aan de slag bij Club Brugge.

Wat  me aanzette tot het starten van de opleiding ergotherapie, was het werken met mensen. Ik wilde later een actieve job doen, binnen de sociale sector, waarbij creativiteit nodig is en waaruit ik voldoening kon halen.

Pluspunt tijdens de opleiding was dat je zelf kon ontdekken welke richting je na de opleiding wilde opgaan.  Iedere mogelijke doelgroep werd uitvoerig uit de doeken gedaan en ontdekt tijdens onze stages. Het contact met de docenten was leuk, en tijdens de opleiding heb ik enkele van mijn beste vrienden leren kennen. Hét hoogtepunt van de opleiding was de internationalisering, het ENOTHE-congres, dat doorging in A Coruña (wat een geluk met de locatie!). Een super-ervaring, goeie contacten gelegd met andere Europese studenten, een andere kijk op ergotherapie ervaren, … prachtig!

De opleiding gaf me een ruime achtergrond om van start te gaan in het werkveld. Ik wist perfect welke richting ik uit wilde. Vooral ‘Fysieke revalidatie’ en ‘Ontwikkeling’, waren de domeinen die tijdens me tijdens de opleiding het sterkst aanspraken. Binnen deze laatstgenoemde doelgroep werkte ik dan ook mijn BAP uit.
Ik zocht dan ook binnen deze domeinen een job, wat niet evident leek. In 2011 kon ik aan de slag in Groep Ubuntu, als ambulant begeleider, begeleiding aan huis. Na 1 jaar kreeg ik in dezelfde voorziening de kans om te starten als atelierbegeleider, wat ik nog steeds doe. Binnen deze job kan ik ,hetgeen ik in opleiding opdeed van kennis, goed gebruiken, en binnen ons atelier is de meerwaarde van een ergotherapeut goed merkbaar. Deze expertise en ervaring geef ik dan ook graag door aan studenten van Howest, die bij mij stage komen lopen!

Ik koos voor Journalistiek aan Howest omdat het een heel praktijkgerichte opleiding is. Zo leerde ik er zelf monteren, presenteren en filmen. Daar pluk ik nu nog steeds de vruchten van voor mijn huidige job bij VTM NIEUWS. Als ik één raad kan meegeven aan toekomstige journalisten, dan is het om zo snel mogelijk in de journalistiek te werken tijdens je studies. Zelf heb ik vanaf mijn eerste jaar geschreven voor de Krant van West-Vlaanderen. Je kunt alleen maar groeien door het te doén én door fouten te maken.  Zoek in je laatste jaar ook een goede stageplaats,  waar je écht iets kunt bijleren. Wees niet bang om naar de andere kant van België te rijden en voor een nationale televisiezender, radio of krant te werken. Je wordt pas een goede journalist wanneer je uit je comfortzone komt. En wees na je studies niet bang om te freelancen. Ik heb vorig jaar die stap gezet en ik heb daar nog geen minuut spijt van. Als je jong en flexibel bent én je wilt hard werken, dan staat er je een mooie carrière als journalist te wachten.

Nu aan de slag bij ...

VTM NIEUWS en VTM-magazine Royalty als journalist en bij Qmusic en JOE fm als nieuwslezer

Wat ik fantastisch vind aan studeren aan Howest, is alle praktijkervaring die je opdoet tijdens de drie jaar opleiding, zowel op vrijwillige basis als binnen het curriculum. Eén van die ervaringen, die ik persoonlijk het leukste vond, was het Europaproject.  We trokken met de klas vier dagen naar het Europees Parlement in Straatsburg en voor ieder medium was er een opdracht voorzien: voor print een artikel dat gepubliceerd werd in de Krant van West-Vlaanderen, voor radio een reportage en voor televisie een reportage die uitgezonden werd op Focus-WTV. Op twee van de vier reportages ging een debat met Europarlementsleden vooraf.  Samen met een medestudent mocht ik die debatten leiden. Een debat leiden, in een professionele televisiestudio, live-on-tape opgenomen, en dat allemaal als tweedejaars mogen meemaken, daar kan een journalistiekstudent alleen maar van dromen.

Ik beleefde een leuke tijd tijdens de opleiding Journalistiek van Howest. De relatief kleine klasjes zorgen ervoor dat je makkelijk je medestudenten leert kennen. Hét grote pluspunt bij Howest is de bereikbaarheid van je docenten. Ze zijn er echt voor jou. Toen ik in het tweede jaar wegens een medische ingreep meerdere weken afwezig was, gaf mijn docent me zelfs enkele bijlessen. Hoewel ik heel sociaal ben, leerde ik bij Howest over de drempel te stappen om mensen aan te spreken wanneer ik het wil. Bij deze opleiding leer je niet enkel in boeken, je stapt de wereld in en oefent in de praktijk. Tijdens je stage begint dan het echte werk. Na de opleiding ben je klaar voor het werkveld of je kunt verder studeren.

Wist je dat ...

Gretel is afgestudeerd in 2017.
KV Kortrijk-watcher voor Het Nieuwsblad en intussen nog bezig met een Master.

Creativiteit is maar zoveel waard als je er zelf mee wil doen. Voor mij betekent dat dat ik moet ondernemen én dat ik zelf producten wil bedenken. Mijn ouders, grootouders, tantes en nonkels, in mijn familie is iedereen altijd al ondernemer geweest. Ik heb het dus met de paplepel meegekregen en wellicht dat ik er daarom ook geen angst voor heb. Wordt het niks, probeer ik het morgen opnieuw, in een andere markt. 

Met Innodux zijn mijn partner en ik heel low-profile begonnen. Het idee voor de Aesteem, een frameless lichtschakelaar met schuifmechanisme, was er al, maar terwijl het ontwikkeld werd, moest er ook wel geld in het laatje komen. Dus ben ik daarnaast begonnen met een freelance engineeringbureau waarvoor ik door bedrijven ingeschakeld word voor consultancy, second opinions, enzovoort. Als je IPO gestudeerd hebt, ben je een allrounder, je hebt zoveel mogelijkheden. 

Intussen is onze lichtschakelaar klaar, we hebben hem op Interieur 2014 gepresenteerd en hebben er een Henry Van de Velde-award mee gewonnen. Een leuke erkenning van de vernieuwing en afwerking van ons product. Wat er zo vernieuwend is aan de schakelaar? In de eerste plaats de vormgeving, daarmee onderscheidt hij zich van alle concurrenten. We mikken op een hoger marksegment, dat oog heeft voor details als een schakelaar. Verder zijn we ook ingegaan tegen de trend van touchscreens en van swipen en kozen voor een terugkeer naar het authentieke: een ouderwetse klik als je de schakelaar indrukt. Iets dat een gevoel van degelijkheid geeft.

We vragen 200 euro voor deze schakelaar, dan moet je ook een perfect product afleveren waarover je alle controle hebt. Daarom produceren we alles lokaal. Belgisch design wordt immers tot ver buiten onze landsgrenzen als een zeer hoogwaardig kwaliteitskenmerk gezien. Of 200 euro duur is voor zo’n product? Uiteindelijk zijn we in dit segment maar met z’n vijven op de Belgische markt, wij zijn nog geeneens de duurste. Als je weet dat er een markt bestaat voor schakelaars van 400 euro, stelt dat enigszins gerust.

Wist je dat ...

Pieter is 29 jaar en zaakvoerder van Innodux. Hij studeerde af in 2007 en oogstte in 2014 zijn eerste Henry van de Velde label met Aesteem.